نوروز، خاطره انگیز ترین روز زندگی کودکان برای کودکان نوروزدار جهان ، به خصوص شما نوگلان باغ و کوچه‏ باغ‏های وطنم افغانستان مبارک.

سلام عزیزان، مهمانان عزیز باغ بالا. در این باغ بیش‏تر از هر چیز غنچه‏های سلام است و شاخه‏ های ارادت. گلبرگ‏های تازه ی از لبخند کودکان شاد  که به میله سخی جان می‏روند و می‏خندند. دوستان خواهشی از شما دارم، اگر فرصتی شد و با کودکان دلبند تان به میله سخی رفتین، به یاد کودکی خودت و خودم، بیشتر چک چک کنید. خوش به حال تان که در روز نوروز از صبح زود با پای پیاده یا با موتر به سمت سخی می‏روید. خوش به حال کودکانی که کالای نو و بوت نو  شان را پوشیده دوان دوان، خنده کنان و چک‏چک کنان البته نفسک نفسک زده از کوچه‏های بغل کوه سخی بالا می روند، تا مراسم بالا کردن بیرق رنگارنگ سخی را خوبتر تماشا کنند. امروز وقتی صبح زود از خانه خارج شدم، هانیه دخترم که صنف اول مکتب است، گفت، بابا روز نوروز کجا بریم؟ با لبخند گفتم در میله سخی، با تعجب پرسید که چه رقم؟ گفتم از کلکین تلویزیون و با هم خندیدیم.

بله، امسال هم مثل پارسال مراسم بالاکردن بیرق سخی جان را از طریق صندوق جادویی (تلویزیون) سَیل خواهیم کرد. از دیدن شادی شما و اسپک‏خای چوبی و پوقانه‏های هوایی خوش‏رنگ شاد می‏شویم. می‏خندیم.  آن وقت است که کودکان خانواده سال نو را مبارک می‏گویند و عیدی می‏گیرند. سال نو برای همه شما مبارک. امیدوارم که در سال 1391 هیچ انتحاری نباشد، هیچ آمریکایی و انگلیسی و چه می‏دانم هیچ خارجی نباشد که با وحشت آفرینی خنده را از لب‏های گلرنگ‏تان فراری بدهد. هر روز تان مثل گل نوروزی باد.